Dag China

Vanmorgen ons laatste ontbijtje hier snif, er komt nu ècht n einde aan. De koffers moeten weer ingepakt, de souveniers passen er maar net in. Sarah vd receptie roept al Im gonna miss you! de lieverd. Telkens kwam ze ff kletsen en vragen hoe eea in NL gaat bv school, studie of werk. Houten klompen, drop, stroopwafels en molens, ze weet er inmiddels alles van. Vanmiddag rond 15.00 worden we opgehaald dus Anne kan nog zwemmen naar hartelust. Haar vriendinntje Emma is weer naar Shanghai maar er zijn gelukkig weer wat andere Nederlandse kids.

We gaan nog even achter ons hotel wandelen we waren er savonds al ns geweest maar nu overdag...Wauw wat is het nu prachtig. Echt fotogeniek met de weerspiegeling vd bergen in de rivier, jammer dat we niet kunnen schilderen maar je kunt hier ook gewoin uren zitten. Er is ook  n soort dam dwars over de rivier. Maurice en Anne lopen er blootsvoets voorzichtig overheen naar de overkant en weer terug. Geweldig!
We maken mooie fotos! Ook van de dames die de was doen bij diezelfde rivier. Gewoon met n stuk hout, wat zeep en n rieten hoed tegen de zon. Op en top chinees ;)
Wat n contrast weer, zij die geen wasmachine hebben en wij die de afgelopen dagen geen enkele x hoeven te koken of onze bedden op te maken..

Er waren ook (rijkere) Chinese families met hun kids in ons hotel maar die waren vooral jonger. Het blijft grappig hoe ze dan van Anne naar ons kijken en weer terug. Vol verbazing meestal en met open mond. Waarschijnlijk nog nooit geen buitenlander gezien èn dan hebben die  2 lange ook nog n Chinees meisje....
Op straat was t ook dagelijkse kost dat aanstaren, je moet er gewoon niet op letten anderd wordt t behoorlijk irritant :/
Soms lijken we net BNers. En maar ni hao terugroepen, lachen en zwaaien. Soms zelfs op de foto. Hmm minder..
Fijn dat we straks thuis minder opvallend ons ding weer kunnen doen. Ook missen we onze bedden inmiddels enorm! Eigenlijk hebben we alleen de 1e dagen in Beijing comfortabele matrassen gehad. Verder was t echt bijna niet te doen zo hard - hoe mooi onze kamers ook waren.
De muggen zullen we ook niet missen. Pff die wisten ons zelfs overdag te vinden, wàt t dikke bulten hadden (en hebben)we soms, ondanks alle sprays.
Wel gaan we dit laatste adres enorm missen. Zoo mooi die groene sprookjesachtige 'ronde' bergen dit landschap in al haar pracht en alle lieve hartelijke mensen die er wonen en werken. Niet leuk zo n laatste dag, afscheid nemen valt zwaar. Dag Yangshuo het was erg fijn!!

De taxichauffeur zoeft nog 1x langs de mooie bergen en gelukkig gaat t nu vlotter als n week geleden. Toen kwamen we langs de tol waar de politie stond en onze chauffeur aanhield ter controle. De chauffeur die nauwelijk Engels kon riep opeens zenuwachtig tegen Maurice: you re my friend, I m Max, I m Max en vliegt de auto uit . Ons fronsend achterlantend.. hmm wat nu? Maurice kan beter niet zeggen dat ie zn vriend is, zometeen zitten ze samen in de bak! Argg. Hij komt gelukkig spoedig aanrennen met jawel n dikke boete! Het hoe en waarom blijft nog n raadsel, totdat we n taxi nodig hadden vd week. Bij de receptie krijgen we te horen in de auto te betalen, vooral in de auto!! Blijkbaar rijdt hij illegaal dus zonder taxivergunning. Hmm niet helemaal de bedoeling vinden we, waarschijnlijk zijn we dan ook niet verzekerd als er wat gebeurd..
Plus dat de terugweg met wèl n officiele taxi goedkoper blijkt...

Op t vliegveld aan gekomen informeren we of onze koffers rechtstreeks naar Amsterdam gaan òf dat we ze in Beijing zelf weer moeten inchecken. Neehoor gaan rechtstreeks naar NL. Mooi!
Wel is t enigszins verwarrend, op onze kaart staat gate 4 en op de schermen gate 17.  Bij gate 17 zit t bomvol en staat er in t chinees een tekst bij t vluchtnummer maar we kunnen t niet ontcijferen met onze vertaal app. Er staat ook geen delayed bij de schermen.. niemand weet iets. Grr.
Na lang hangen en wachten komt er eindelijk n vliegtuig in zicht. Oke ruim 1,5 uur later inmiddels:( Normaal al   niet fijn maar we houden hierdoor steeds minder tijd over voor t overstappen straks in Beijing.